دعوت جلسه‌ی آذرماه

« بسم رب الحسین »

سلام

-از من -که هیچ ام، و از روی وهم، کلمه ای برای خود به دوش می کشم

-...بر تو -که خود همه ای، و از تنگ نظری ست که در واژه ای خلاصه ات کرده م 

سلام را از خدا وام گرفته ام، برای تسلیم تمام هستی ام در پیشگاهت؛

و مگر انسان، جاودانگی را برای چه می خواهد، جز افتادن -تمآم قد- به پای تو؟

تمام روز، کمال شب و دوام آسمان ها و زمین، ذره ذره سلام بر تو اند که در چشم های کم سوی ما "زمان" می نمایند

عمر ما در این دنیا، زیارت شما را فقط مشق کردن است؛

که فنای فی الله

و بقای بالله

برای سلام بر توست:

السلام علیک یا ابا عبد الله

و علی الارواح التی حلت بفنائک

علیک منی سلام الله

ُابداً ما بقیت

و بقی اللیل و النهار

و لا جعله الله آخر العهد...

هیئت

چهارشنبه 4 آذر

ساعت 15 

با حضور سرکار خانم سلگی

نمازخانه ی دبیرستان فرزانگان 1

خلاصه‌ی جلسه‌ی آبان ماه

بسم الله..

هبوط، به خاطر توجه انسان به بدن و مطرح شدن "من" بود. بزگترین مشکل ما هم این است که خودمان را بدن تصور میکنیم.

خدا انسان رو بر خودش شاهد می گیره و بعد می پرسه أ لستُ بربّکم؟ یعنی ما رو نشان می ده و از خودش سوال می کنه.

اصلاً روش ویژه ی قرآن که در هیچ یک از تفکرات گذشته مطرح نشده این است: معرفة النفس بهترین و سهل الوصول ترین روش برای رسیدن به حقیقت توحید است. در این مسیر هم دستورالعمل ها همان شریعت (واجبات و محرمات) است و دین آمده برای همین معرفت. دین چیزی جز فطرت ما نیست که به بیان تشریع در آمده.

برای رسیدن به توحید باید از خود عبور کرد. هرکاری می کنیم یا از من حقیقی دورمون می کنه، یا ما رو خودیاب تر می کنه.

یک لحظه توقف در "من" نیست... این "من" سیاله واگر میخوایم مراحل رو طی کنیم، باید در خودمان طی کنیم؛ از یه "من" شروع میکنیم، در یه "من" سیر میکنیم، و به اون حقیقت "من" میرسیم. ما توی این مسیر با تقابل عشق و عقل استدلالی مواجه هستیم. باید یه جوری بشیم که جز محبت خدا چیزی برامون تاثیرگذار نباشه.

وقتی در پی ایده آل ترین چیزا هستیم، در واقع داریم توحید رو میخوایم ولی مصداق رو گم کرده ایم.

برای رسیدن به این معرفت، بزرگان دستوراتی دارند:

- حتی الامکان باید به خودمون خلوت بدیم.

- سکوت خیلی ثمرات داره و اکثر آفت ها از زبان ه.
- اشک برای امام حسین راه رو برای ما باز میکنه. حتی این اشک مرتبه هم داره و کسی که بر زخم ها گریه می کنه با کسی که از روی محبت اشک می ریزه فرق داره.
- نماز، گزارش وجود ماست که خودمون رو به خودمون گزارش بدیم و بفهمیم چی هستیم.

 

قرآن که ریشه واژگانی اش "قرء" است، در واقع انسانِ قرائت شده ست.. وقتی قرآن رو میخونیم داریم خودمون رو بازخوانی میکنیم. باید همه آیات رو به خودمون بگیریم، حس کنیم به خودمون نازل شده.اما بعضیا انقد از خودشون دور شدن که قرآن براشون "لایزید الظالمین الا خسارا"* می شه.

* سوره اسرا آیه 82

پی‌نوشت: برای دریافت کف‌دستی های جلسه‌ی آبان‌ماه به ادامه‌ی مطلب بروید.

دعوت جلسه‌ی آبان‌ ماه

بسم الله..

 

یاران حسین(ع) یکی پس از دیگری برای رفتن به قربان گاه به نزد او می آمدند و می گفتند : «السّلام علیک یابن رسول الله!»

 و حسین(ع) پاسخ می داد و می گفت:« علیک السّلام. ما از پی شما می آییم؛» و این آیه را تلاوت می کرد:«فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا: برخى از آنان به شهادت رسیدند و برخى از آنها در [همین] انتظارند و [هرگز عقیده خود را] تبدیل نکردند. »

 

گفت یاران وقت جانبازی رسید

وقت اقبال و سرافرازی رسید

عید قربان است میدان رضا

هر که را باشد سر ما الصلا

 

***

هیئت

چهارشنبه 6 آبان

ساعت 15 

با حضور سرکار خانم سلگی

نمازخانه ی دبیرستان فرزانگان 1

از اینجا می‌توانید پوستر را دریافت کنید.