خلاصه‌ی جلسه‌ی بهمن ماه
بسم الله الرحمن الرحیم
انسان و «رشد انسان در عرصه‌ی دنیا» از دیدگاه آیات قرآن و ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام):
انسان در این دنیا دوره‌های مختلفی را سیر می‌کند تا به انتهای عمرش برسد.
این دوره‌ها شامل هفت مرحله هستند
(که در این نوشتار به پنج مرحله‌ی آن اشاره می‌شود) :
دوره‌ی اول - نطق و ظهور ولایت: در این دوره کودک پدر و مادر دارد، اقتضائاتی* دارد، سیر و مقصدی دارد.
در این دوره "باید"ها و "نباید"ها بر اساس محیط طیب یا محیط خبیث شکل می‌گیرد.
دوره‌ی دوم - ظهور مشورت و ادب: اقتضاء فکر کردن در کودک مهیا می‌شود. انتظار داریم کودک در این دوره انتخابش بر اساس نفع‌های حقیقی باشد (خیر گزینی).
دوره‌ی سوم - بلوغ عقلی: همه ی اموراتش بر اساس حکم مبانی الهی انجام می‌شود. در این دوره انسان به آداب آراسته می‌شود. دست به هر کاری که می‌خواهد بزند آن را با مبانی عقلی و شرعی می‌سنجد. در این دوره هیچ شبهه‌ای نمی‌تواند در ذهنش به وجود بیاید. هیچ چیزی نیست که بداند ولی به آن عمل نکند. هر چه در دوره ی اول در محیط پاک‌تری رشد کند، در این دوره راحت‌تر به حکم الهی عمل می‌کند.
دوره‌ی چهارم - بلوغ عاطفی: پایه‌ای ترین صفت بلوغ عاطفی، انصاف و مداراست.
نقطه‌ی عطف بلوغ عاطفی، ازدواج است. در این دوره، فرد شخصیت‌های انسان‌ها را می‌شناسد و می‌داند با هر کس چگونه رفتار کند. صفت صمدیت خدا در او تجلی می‌کند و حس می‌کند که باید این همه آداب و زیبایی‌آفرینی را با دیگران شریک شود.
دوره‌ی پنجم - حضور در جامعه: بلوغ لُبّی؛ در این دوره فرد آمادگی پذیرش مسئولیت در جامعه را دارد. توان‌هایش را ارتقاء می‌دهد تا مسئولیت بگیرد و به جامعه کمک کند.
*"اقتضاء"، یعنی هر سنی توانمندی‌های خاص خودش را ایجاب می‌کند که باید لحاظ شود تا آموزش‌های مد نظر را به خودش بگیرد و در این سیر ارتقاء پیدا کند. وقتی این اقتضاء به مقصد می‌رسد می‌شود بلوغ.
