خلاصه‌ی جلسه‌ی شهریورماه

بسم الله

 

در ادامه ی بحث جلسه ی قبل

گفتیم که اگر خدا خداست، ما بنده ایم ..

اگر مولاست ما می شویم عبد.

رابطه ی انسان با خدا می شود پرستش و خضوع و سجده.

سجده و خضوع از قلب انسان می جوشد و در تمام قوای انسان جاری می شود. البته ممکن است جایی این چشمه بد بجوشد، و به تمام قوای انسان نرسد مثلا بعضی ها مومن اند ولی گناه میکنند..

همه ی عالم در برابر خدا باید سجده کند.فقط وجود ما نباید پر از بندگی شود، همه ی عالم باید در مقابل خدا خضوع کند...

ساحت ها و افق های پرستش از درون انسان به بیرون او گسترده می شود انسان باید همه ی شئون زندگی اش به سوی خدا باشد.

کل تاریخ بشریت را که ببینیم ، مانند زندگی یک انسان است فراز و فرود دارد ، توبه میکند، و در نهایت با ظهور حضرت حجت (عج ) عاقبت به خیر می شود.

 

قرآن را که مطالعه میکنیم هیچ بحثی در مورد وجود خدا نداریم، دعوا بر سر الله نیست.. دعوا سر ربوبیت است .."الحمدلله رب العالمین"

 

انبیا که می آیند، بینه می آورند، انبیا که می آید جامعه به هم میریزد. چه کسی در مقابل انبیا می ایستد؟ فرعون، طاغوت ،ائمه کفر . انبیا با کسانی که مانع دعوند مبارزه میکنند. ملآ به کسی میگویند که چشم را پر میکند، چهره است . شخصیت های سیاسی و اصلی طاغوت.در آیه 127 سوره ی اعراف ¹ میبینیم که فرعون هم اله داشته و خودش را اله نمیدانسته.

فرعون ادعای الهیت نمیکند، ادعای ربوبیت میکند².رب یعنی همه کاره، از صفر تا صد وجود ما دست اوست.یعنی اگر رزقی می آید ، رحمتی می آید همه دست اوست.. کسانی که در مقابل انبیا می ایستند قبول دارند که خدا وجود دارد و آسمان ها و زمین را آفریده است ³. ولی میگویند بقیه اش به او مربوط نیست!

 

موسی به فرعون میگوید ⁴ بنی اسرائیل را با من بفرست، این یعنی کار باید بیفتد دست رسول رب ، یعنی کار باید بیفتد دست رب! این یعنی چون رب ما اوست، همه چیزمان را باید بدهیم دست او..

همین که کار را بسپاری دست رب، دعوا ایجاد میکند⁵. دعوا سر قیامت نیست ، خدا میگوید یک روزی هست که بر محور ولایت جداتون میکنم.. دعوا سر این است.. روز فصل..⁶

 

1- "وَقَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِ فِرْعَونَ أَتَذَرُ مُوسَى وَقَوْمَهُ لِیُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ وَیَذَرَکَ وَآلِهَتَکَ " و سران قوم فرعون گفتند آیا موسى و قومش را رها مى‏کنى تا در این سرزمین فساد کنند و [موسى] تو و خدایانت را رها کند.

2- "فَقَالَ أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَى" و گفت من پروردگار بزرگ شما هستم. نازعات آیه 24

3- "وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ"  لقمان آیه 24

4- "قَدْ جِئْتُکُم بِبَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ فَأَرْسِلْ مَعِیَ بَنِی إِسْرَائِیلَ"  من دلیل روشنی از پروردگارتان برای شما آورده‏ام، بنابراین بنی اسرائیل را با من بفرست. اعراف آیه 105

5- "یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاء تُلْقُونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ کَفَرُوا بِمَا جَاءکُم مِّنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِیَّاکُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ " اى کسانى که ایمان آورده‏اید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى برمگیرید [به طورى] که با آنها اظهار دوستى کنید و حال آنکه قطعا به آن حقیقت که براى شما آمده کافرند [و] پیامبر [خدا] و شما را [از مکه] بیرون مى‏کنند که [چرا] به خدا پروردگارتان ایمان آورده‏اید . - ممتحنه آیه 1

6- "إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا "همانا روز جدایى وعده‏ گاه است. نبا آیه 17

دعوت جلسه ی شهریورماه

یا رئوفاً بالعباد

فرآیند «نمک گیر شدن»، فرآیند عجیبی ست. وقتی آدم سر سفره کسی می نشیند و از غذا و نمک سفره اش می خورد، اگر یک لحظه فکر کند این خوراک با وجود او چه خواهد کرد، شاید دیگر خیلی سخت حاضر باشد مهمان کسی شود؛ شاید هم تمام عمر اشتیاق خوردن یک «خُرده نان» از دست یک نفر، بی قرار کند آدم را. اگر می شد حساب کرد هر لقمه غذایی که فرو می دهیم چقدر در مرگ و تولد هر یک از سلول های پیکرمان موثرند، در به درِ پاک ترین روزی ها می شدیم.

روی زمین، بعضی ها بدجور آدم را نمک گیر می کنند؛ یک طوری که هیچ وقت نمی شود آن را واقعاً جبران کرد. آن قدر که آدم بگوید: پس، ازین به بعد، حرف، فقط حرفِ شما... روی زمین، بعضی ها اگر نان هم ندهند، زندگی می بخشند و تمام عمر آدم را مدیون خودشان می کنند. روی زمین بعضی ها آدم را برای همیشه به خانه -بخوانید حریمِ- خود راه می دهند، و اگر نباشند این خانه ها، نداری، آدم ها را بی چاره می کند.

خانه ی بعضی ها بهشت است روی زمین.

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا (ع) ...

هیئت

چهارشنبه 4 شهریور

ساعت 16 

با حضور حاج آقا شریفیان

نمازخانه ی دبیرستان فرزانگان 1