خلاصه جلسه رمضان المبارک - تیر
بسم الله
خودسازی در ماه مبارک رمضان:
در ماه رمضان، خدا امکاناتی در اختیار ما قرار می دهد تا بتوانیم به طور ویژه خودمان را بسازیم.
یکی از این امکانات، خالی بودن شکم است که رابطه ی مستقیم با حکمت دارد. حکمت از نوع دیدن است. باعث می شود حقایق عالم را ببینیم.
امکان دیگر، بسته بودن دست شیطان است و به همین دلیل میتوانیم راحت تر ایرادات نفسمان را برطرف کنیم.
چند چیز را در ماه رمضان باید در خودمان بالا ببریم:
١- خوف:
· ترس از اینکه ماه رمضان تمام شود و ما از آن بهره ای نبرده باشیم. بشمریم.. فقط 22 روز دیگر، فقط 22 سحر و افطار دیگر برای بهره بردن وقت داریم.
· در این ماه مدام باید به خودمان بگوییم که خدا دارد فقط به حساب من می رسد. نگاه خدا را روی خودمان حس کنیم و از اعمال و رفتار خود مراقبت کنیم.
٢- انتظارمان از خودمان را بالا ببریم :
خدا بنده ای که انتظارش از خودش بالاست را شرمنده نمی کند و دستش را می گیرد و به آنجایی که دوست دارد او را می رساند.
از خدا بخواهیم ما را به خودش نزدیک کند. از او بخواهیم یک چشمه نور در دل ما قرار دهد.
٣-توجه به عبادات:
این ما هستیم که باید به ماه رمضانمان "حال" بدهیم. نه این که منتظر باشیم ماه رمضان به ما "حال" بدهد!
باید در ماه رمضان به عبادت هایمان دل بدهیم. به هر اندازه ای که به عبادت هایمان دل می دهیم از آن ها بهره می بریم. دل دادن به نماز یعنی این که وقت نماز، هرچه هستی بگذار کنار.. فقط عبد باش. وقتی این طور شدی، وقتی به نماز دل دادی و به خدا گفتی هرچی شما بگی، خدا هم آخر نماز در گوشت حرف میزند و دریچه هایی از نور را به رویت باز میکند. با دعا به روزه مان دل بدهیم. از خاصیت های دعا این است که پنهانی های وجودمان را به ما نشان میدهد تا خود را بهتر بشناسیم و بتوانیم با بدی هایمان مبارزه کنیم.
4-شکر:
در ماه رمضان تجلی شکر در دو جاست: هنگام افطار و عید فطر
دیده اید وقتی کسی به یک نفر دیگر علاقه دارد چه طور سعی میکند از تک تک رفتارهای او ابراز علاقه به خودش را بفهمد حتی اگر آن شخص علاقه ای به او نداشته باشد و هیچ منظوری در رفتار هایش نداشته باشد؟ دلش میخواهد کسی که دوستش دارد به او علاقه داشته باشد و هی این را میبیند –حتی اگر وجود نداشته باشد-.
آن وقت خدا، حقیقتا به ما علاقه دارد و ابراز علاقه میکند ولی ما نمی بینیم.
در این ماه تمرین دیدن کنیم! دیدن محبت خدا .. و درجه ی شکرمان را بالا ببریم.
٥-حس توبه:
پیامبر اکرم(ص) می فرماید:
خداوند می فرماید من همه ی گناهکاران را می بخشم مگر آن کسانی را که دوست نداشته باشند بخشیده شوند. میپرسند کسی هست که نخواهد بخشیده شود؟ میگویند بله؛ کسی که توبه نمیکند.
روایت داریم خدا وقتی توبه ی یک گناهکار را می بیند شادتر از مادری است که بچه دار نمی شده و به او خبر می دهند که میتواند صاحب فرزند شود.
هنر این است که انسان در حالت آسایش و عافیت توبه کند و نه در هنگام مرگ که فرعون هم در چنین موقعیتی توبه میکند.
٦-ورع:
ورع یعنی علاوه بر این که گناه انجام نمیشود، همیشه فاصله ی مناسبی هم از چیزهایی که ممکن است باعث گناه شوند حفظ شود.
دیده اید کسی که دنبال خنثی کردن مین است چه طور با احتیاط خاک ها را کنار میزند؟ چطور حواسش جمع است که ذره ای خطا نکند؟ این احتیاط،یعنی ورع. یعنی حواسمان باشد دنیا میدان مین است.
حضرت علی (ع) بعد از آنکه پیامبر(ص) خطبه ی شعبانیه را خواندند پرسیدند افضل اعمال در ماه رمضان چیست؟ پیامبر فرمودند: ورع من محارم الله
امام علی (ع) می فرماید: خیری در عبادتی که در آن ورع نباشد، نیست.
دین داری به سبک اهل ورع ، یعنی جانانه دین داری کردن!
انسان اهل ورع وقت خودش را هدر نمیدهد. چون وقت هدر دادن مقدمه ی گناه است و کسی که ورع دارد کاری را که مقدمه ی گناه است انجام نمیدهد.
آدمی که میخواهد اهل ورع باشد، باید گناه صغیره رو کنار بگذارد.
روایات داریم کسی که پشت سر اهل ورع نماز بخواند نمازش قبول است.
و روایت داریم کسی که دو رکعت نمازش قبول باشد اهل بهشت است.
همین طور این که نشست و برخاست با اهل ورع ، آدم را مومن میکند.
و این که صحبت کردن با اهل ورع حکم صدقه را دارد .(بلا را دور می کند)
چه کار کنیم انگیزه ی ورع در ما زیاد شود؟
خدا در قرآن وعده می دهد:
... ومن یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب*
پس به این فکر کنیم که ورع، معامله ی با خداست. خدا به مومنین ش من حیث لا یحتسب روزی میدهد. وقتی کسی روزیش این طوری شد، نگاهش به سمت آسمان می رود. دیگر اسباب هایی که ظاهرا روزیش از آن ها می آید کورش نمیکنند و بله قربان گوی اسباب ها نمی شود.
* سوره ی طلاق ، آیات 2و 3
+ تصویر آخر هدیه ی هیئت است. :)
