خلاصه‌ی جلسه‌ی رمضان کریم

بسم الله...

تعریف آرامش:

آرامش یعنی ایمان قلبی به نامحدود. ایمانی که وارد قلب ما شود و تمام وجود ما را پر بکند، این ایمان برای ما آرامش بخش است و نشانه هایی دارد که ما می توانیم این نشانه ها را در خودمان ارزیابی کنیم. اتصاف به اصول عقاید نشانه ی ایمان است..

هر چه که ما در این عالم می بینیم پرتو آن وجود نامحدودی است که ما با تکیه بر آن آرامش پیدا می کنیم. اگر این نامحدودیت را درست بشناسیم به آن گرایش می یابیم. گاهی اوقات این وجود نامحدود را اشتباه می گیریم که این اشتباه ناشی از وهم است. آن را نامحدود تصور می کنیم ولی چون نامحدود نیست به آرامش نمی رسیم.

پس ما باید آن موجود نامحدود را بشناسیم و واقعا به آن ایمان قلبی بیاوریم. یک پروانه، واقعا ایمان دارد به اینکه شمعی که دورش می گردد برایش آرامش بخش است. ما تا متصل به نامحدود و محب آن نشویم، به آرامش دست نمی یابیم و این شناخت و محبت به نامحدود اثر تغییر جهان بینی است.

"{همه ی اهل عالم} بالفطره شطر قلوبشان متوجه کمالی است که نقصی ندارد و عاشق جمال و کمالی هستند که عیب ندارد و علمی که جهل در او نباشد و قدرت و سلطنتی که عجز در او نباشد، حیاتی که موت نداشته باشد، و بالاخره کمال مطلق معشوق همه است.تمام موجودات و عائله ی بشری با زبان فصیح یکدل و یک جهت گویند ما عاشق کمال مطلق هستیم، ما حب به جمال و جلال مطلق داریم، ما طالب قدرت مطلقه و علم مطلق هستیم. آیا در جمیع سلسله موجودات در عالم تصور و خیال، و در تجویزات عقلیه و اعتباریه، موجودی که کمال مطلق و جمال مطلق داشته باشد جز ذات مقدس، مبدا عالم جلت عظمته سراغ داریم؟ و آیا جمیل علی اطلاق که بی نقص باشد جز آن محبوب مطلق هست؟

ای سرگشتگان وادی حیرت و ای گم گشتگان بیابان ضلالت، نه، بلکه ای پروانه های شمع جمال جمیل مطلق و ای عاشقان محبوب بی عیب و زوال. قدری به کتاب فطرت رجوع کنید و صحیفه ی کتاب ذات خود را ورق بزنید ببینید با قلم قدرت فطرت اللهی در آن مرقوم است: وجهت وجهی للذی فطر السموات والارض."¹

چند ویژگی را می شماریم که در واقع ویژگی های موجود ممکن است و اگر این ویژگی ها را در چیزی یا کسی دیدیم، شایستگی دل سپردن را ندارد.

1.      محدود بودن

2.      تغییر

3.      وابسته بودن

4.      نیازمند بودن

5.      نسبیت: مثلا ما قدرتمندیم اما نسبت به چه چیزی یا چه کسی

نتیجه:

ما باید رابطه مان را با خدا اصلاح کنیم و این اصلاح رابطه به جهان بینی بر می گردد. تا ما جهان بینی را در خودمان درست نکنیم این رابطه درست شدنی نیست.

تذکر به مناسبت شب های قدر:

از مظاهر بندگی، ماه مبارک رمضان و به ویژه شب های قدر است.

باید حواسمان باشد که چطور از این شب ها استفاده کنیم. مهم این است که شب زنده دار، مواظب قلبش باشد که زنده با ذکر خدا و با حضور در مقابل او به مراسم بندگی که موجب رضایت اوست مشغول شود. سه گروه هستند که شب زنده داری آنها اشکال دارد:

1.      کسی که قلبش غافل است. فقط بیدار است.

2.      کسی که مشغول به مکروهات است. این شخص از مرده یک درجه پایین تر است؛ یعنی اگر می خوابید صرفش بیشتر بود.

3.      کسی که مشغول محرمات الهی است. اصلا امید به عاقبت بخیری به این شخص نیست.

انسان باید تلاش خودش را بکند در حالیکه شب زنده دار است جزء این سه گروه نباشد وگرنه مشمول آیه ی "قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُم‌ بِالاخْسَرِینَ أَعْمَـالاً * الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی‌ الْحَیَو'ةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا" ².می شود.

"و فکر می کنم از گناهان پنهانی خالی نباشی، مثل تاخیر  توبه از بعضی گناهان زیرا مشهور این است که سرعت در توبه واجب فوری است و ترک واجب نیز حرام است مانند تزکیه ی نفس از بعضی اخلاق که واجب عینی است و ترک آن و مشغول شدن به عبادات مستحبی حرام است. و همینطور گناهان دیگری که مانند این دو گناه مخفی و پنهان هستند."³

برای این کار لازم است ما واجبات و محرمات اعتقادی، اخلاقی و احکامی را شناخته و خود را با آن بسنجیم چنانچه کمبودی در این زمینه ها در وجود ماست واجب آن است که آن را جبران کرده و سپس به عبادات و مستحبات شب قدر بپردازیم. برای این منظور کتاب واجبات و محرمات آیت الله مشکینی(ره) معرفی می گردد.

1-چهل حدیث، امام خمینی(ره)

2- سوره ی کهف، آیه ی 103و104

2-المراقبات، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی(ره)