خلاصه‌ی جلسه‌ی بهمن ماه

بسم الله ...

 

در اواخر دوره ی قاجار(کمی قبل از حکومت رضا خان) آیت الله حائری با همکاری چند تن از علما مانند آیت الله اراکی و آیت الله قاضی حوزه ی علمیه ی قم را تاسیس کردند. عده ای از علما به غیر از فقه و اصول و معقولات به دنبال فراگیری فلسفه رفتند به خاطر نیازهای روز جامعه( در آن دوره دهریون در جامعه در حال بروز و ظهور بودند و به عناوینی ماده گرایی را مطرح می کردند.) از جمله ی این علما امام خمینی و علامه طباطبایی بودند.

در سال 1322 امام به نجف سفر می کنند و در جلسات درس آیت الله قاضی شر کت می کنند. امام سوالاتی داشتند راجع به عرفان عملی و اینکه چگونه می شود آدم عارف باشد و وارد اجتماع شود.

آیت الله قاضی در منزلشان خواستار دیدار امام می شوند و به ایشان می گویند: " شما پرچمی را بلند می کنید که این پرچم به سختی بلند می شود. خون های زیادی ریخته می شود ولی توجهی نکنید. با همان زبانی که صحبت می کنید با همان روش ادامه بدهید". امام برمی گردند ایران.

در سال 1323 یکی از دهریون کتابی می نویسد به نام"اسرار هزار ساله" و در آن وحی الهی را رد می کند و می گوید که نبوت یعنی بالا رفتن شعور انسانی برای هدایت بعضی از افراد.

امام یک ماه درسشان را تعطیل می کنند. کتاب "کشف الاسرار" را در پاسخ کتاب اسرار هزار ساله می نویسند. این کتاب بعد از یک ماه منتشر می شود و در شهرهای مختلف دست به دست می گردد و بسیار معروف می شود. امام اسمی از خودشان در کتاب نمی آورند.

بعد از آن اعلامیه ی قوموا لله را در یزد می نویسند و در آن قیام فقط برای خدا را توضیح می دهند. تعداد زیادی طلبه می آیند در جلسات ایشان شرکت می کنند.

در سال 1340 اصلاحات ارضی مطرح می شود. امام حرفشان را با مردم می زنند: می خواهند ثروت شما را بگیرند. می خواهند شما دانشمند نداشته باشید. من رد پای کشورهای قدرتمند را می بینم.

سال 1342 امام تا لبه ی اعدام رفتند. روحانیون 103 تا امضا جمع می کنند و مانع اعدام می شوند.

سال 1343 امام سخنرانی شدیداللحنی علیه کاپیتولاسیون می کنند و در آن مستقیما شاه را خطاب قرار می دهند. حکومت ایشان را به نجف تبعید می کند. کاری که امام در نجف می کنند زهد و تقوا و عبادت و سکوت است.

در سال 1346 امام نامه ای به هویدا می نویسند: ردپای سه چیز را در ایران می بینم: آمریکا، اسرائیل و بهائیت

سال 1356 شاه چهار اشتباه می کند:

1-مرگ مشکوک دکتر شریعتی:

سوم تیر 56 تظاهرات مردم و سر دادن شعار مرگ بر شاه

2-مرگ مشکوک حاج آقا مصطفی

امام در اطلاعیه ای می گویند که این(مرگ حاج آقا مصطفی) از الطاف خفیه ی الهی است.

3-شاه بیماری داشت و این را مخفی کرده بود.به نزدیکانش در دربار گفته بود که پسر من عرضه ی آن را ندارد که مقابل خمینی بایستد. کار خمینی را خودم باید یکسره کنم. دستور می دهد مقاله ای می نویسند که خمینی سید هندی است. ایشان حرف های اسلامی نمی زند. او کمونیست است. ارتجاع سیاه و ارتجاع سرخ گره خورده.

مردم قم در خیابان‌ها تجمع می‌کنند و حادثه ی 19 دی رخ می دهد.

4-دعوت شاه از کارتر

کارتر رسما و با صراحت از شاه حمایت می کند و با هم مشروب می خورند. این حرکت باعث اعتراض مردم می شود و مردم تهران فورا بیرون می ریزند.